Queirello(-roustrado)
Carex rostrata
Cyperaceae
Àutri noum : Moutouso, Sagneto.
Noms en français : Laîche à bec, Laîche à ampoules.
Descripcioun :Aquesto queirello que trachis en ribo de mueio e de palun de mountagno, a de fueio un pau larjo (2 à 5 mm),verdalo emé un canau. La tijo, qu'èi quàsi lisco, porto 2 à 4 espigo masclo bruno e 2 à 5 espigo femello dreissado emé d'escaumo en lanço. Se recounèis subretout à sis utriculo, à la debuto bèn jauno e lusènto e qu'an un bè fin e bifide (dènt de 0,2 à 0,6 mm).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 6 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Mueio
- Roubino
- Laco d'aigo
- Palun
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Carex rostrata Stokes, 1787
Frisoun(-de-Chios)
Erodium chium
Geraniaceae
Àutri noum : Aguïeto, Aguïo.
Nom en français : Bec-de-grue de Chios.
Descripcioun :Aquéu frisoun trachis dins li tepiero seco pas trop liuen de la mar. Douno proun d'èr à Erodium malacoides, mai èi pu pichot, dins li mémi coundicioun, dins tóuti si partido. Se recounèis à si fueio que soun bèn entaiado au mitan (fotò), à si flour souvènt (mai pas toujour) pu claro, quàsi blanco, e à si fru madur pu long (> 35 mm) e sènso rego.
Usanço :Li fueio dèvon èstre manjadisso cruso o cuecho coume pèr soun cousin, lou frisoun, Erodium malacoides.
Port : Erbo
Taio : 3 à 6 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Erodium
Famiho : Geraniaceae
Ordre : Geraniales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado : Noun
Óutobre à jun
Liò : Mar
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Erodium chium (L.) Willd., 1794